Köyümüzde genel olarak mali yönden fakir aileler bulunmakta geri kalan kısmı ise orta gelirli durumundadır. Köye ilkokul 1960 yılında yapılmış ve 1961 yılında eğitim öğretime açılmıştır Çeşitli dönemlerde tamirat yapılmıştır. Bazı yıllar 7 tane öğretmeninin bir yılda görev yaptığı dönemler olmuştur. 1990 yıllara kadar köyümüz ilkokulunda öğrenci bulunurken şimdi taşımalı eğitim nedeniyle Büyükorhan�a gidilmektedir.
Bursa�ya göçle birlikte genç nüfus da azalmıştır.
Ekonomik faaliyetleri ve sosyal güvenceleri yok denecek kadar azdır. Batının doğusu olarak tanımladığımız köyümüz insanlarının ömrünün yarısı göç halinde(Bursa başta olmak üzere) işçilik yaparak geçimlerini sağlamaya çalışmaktadırlar. Bu karamsar tabloya rağmen hayata ve devletine bağlı olmaları güzel bir duygu olarak sevindiricidir.
Köyümüzde okul 1961 yılında eğitim ve öğretime açılmıştır. Zaman zaman 200 öğrencisi olan okul, taşımalı eğitim nedeniyle şu anda kapalıdır..
MARANGOZLUK:
Köyümüzde çeşitli dönemlerde marangozluk yapmış ver yapmakta olan ustalar vardır. Bunlar Hacı Mehmet Tosun, Hacı Ali Kılıç�tır. Köyümüzde özelikle 1980 yıllarda hızla çalışmakta olan bu meslek günümüzde eskisi kadar değildir.
DEMİRCİLİK
Köyümüzde iki tane demirci vardır. Hacı Demirci Mehmet Aydın ve Mehmet Bozkurt�tur. Mehmet Aydın dan aldığımız bilgiye göre 1946 yılında çıraklıktan demirciliğe başlar. Büyükorhan da çırak olarak 2 ay çalıştıktan sonra Karıncalı köyüne gider 6 ay demircinin yanında çalışır. Karıncalı köyünde kızamık hastalığı yayılınca ve erken evlenince (15 yaşında) Karıncalıyı bırakıp köye geri döner. Babasına örs ve körük aldırır. Bunlarla demirciliğe başlar gün geçtikçe demirciliği öğrenir. 1961 yılında yanına gelen Recep ustadan bıçak, Nacak, Balta, keser yapmasını öğrenir. Günümüzde artık demircilik pek fazla çalışmamaktadır
SEMERCİLİK:
Semercilik hakkındaki bilgiyi semerci Hasip�in oğlu Semerci Mehmet�ten aldık.
M.D-Semerciliğe ne zaman ve nasıl başladınız.?
M.A -Semerciliğe Mustafa oğlu Mustafa dedem varmış Ali Osman dedemin babası. Onun babasına anası tarif etmiş. O günden bu güne kadar devam ettiriyoruz. Bizde babamızdan öğrendik.
M.D Semerin malzemeleri nelerdir.?
M.A Semerin iki çatı ağacı vardır. Biri önde biri arkada bulunur.Öndekine Balık ağacı denir. Arkada urgan takılan ağaca da Kocacık denir. Ağaçlar Çınar, Kuşbudak, Akgürgen (Kayın)ağacından yapılır. Ağaçların çoğu buralarda bulunmadığı için Bursa ve diğer ilçelerinden getirilir.
M.D İçindeki malzemeler nelerdir
M.A -İçine saz ile keten doldurulur. Keten iplikle dikilir. Kıyafete getirilerek üzerine darcık (deri) gerilerek üst kısmı dikilir. İçine keçe astar dikilir.Keçenin altına hayvanın beli acımasın diye bir parmak kalınlığında keçi kılı döşenir.Daha sonra semere paldım, İp, Künde ve Kayışları takılarak semer tamamlanmış olur. Yük sarmak için iki tarafa iki tane künde takılır.
M.D �Semerler kaç günde tamamlanır.?
M.A-İki günde tamam olur. Ağaçları Bursa Orhaneli�nden Keçe ve saz Kemal paşa�dan alınır. Köyde başka yapan olmadığı için bizde bu zanaatı yapmaya devam ediyoruz.
M.D. Size mesleğinizde başarılar dilerim.
DEĞİRMENCİLİK:
Köyde eski yıllara uzanan ve suyla çalışan değirmenler mevcuttu. Bunlar Koca dere boyunda yapılan değirmenlerdir. Koca dere boyunda Arif Acar�ın değirmeni ile Argın boğazında değirmen kurulmuştur. Bunlar artık günümüzde yıkılmış durumdadır. Köye elektrik gelmesinden sonra iki tane elektrikle çalışan değmen kurulmuştur.
Elektrik geldikten sonra Refik Acar ile Hüseyin Altın ilk değirmeni kurmuşlar, 1983 yılında da Osman Doğru ile Mehmet Acar ortak değirmen alarak yukarı mahalleye kurmuşlardır. Son yıllarda köyden kente göçler ile birlikte köyde tarım hızı yavaşlamış bu da buğday ekiminde düşüşe neden olmuştur. Yine bununla birlikte köyde çilekçiliğin gelişme göstermesi ile birlikte halk çileğe yönelmiş ve çilekten kazandığı para ile un yağ, şeker gibi vb ihtiyaçlarının almaya başlamıştır.
Son yıllarda fabrikaların harman döneminde unları harman yerine kadar gelerek un ile buğday değişmeleri ile değirmencilik tamamen sona ermiş gibidir. Günümüzde ancak hayvanlara yem yapmak için bazen kullanılmaktadır. Ancak eski önemini yitirmişlerdir.
SEPETÇİLİK :
Köyümüzün el sanatları bakımından en geçerli mesleğidir. Köyümüz sepetçi köyü olarak tanınmaktadır. Geçimini bir çok aile bundan sağlamaktadır. Direkleri çam ağacında kulpu meşe, çubukları da fındık ağacından yapılan bu sepetler sağlam olmaları nedeniyle Pazar çantasından sebze meyve toplamaya kadar. Hemen her türlü alanda kullanılmaktadır. Ayrıca küfe de yapılmaktadır.
BAKKAL :
Köyde uzun zamandan beri bakkal olarak Hacı Halil İbrahim Acar (Hacı Topal olarak bilinir) yapmaktadır. 1972 yılında bacağının kırılmasından sonra bakkal köy konağında bakkallığa başladı o günden sonra değişik yerlerde olmak üzere bir çok yerde devam ettirdiği meleğine şuan Ahmet Tosun�a ait yerde bulunmaktadır.
Hacı Halil İbrahim Acar bakkalın önünde
NÜFUS
Köyün nüfusu oldukça kalabalık olmasına rağmen özellikle Bursa�ya yapılan göçlerle birlikte köyde yaşayanların sayısı azalmıştır. Büyükorhan�a bağlı olan köy, buranın yeni ilçe olmasından dolayı eski nüfus sayımı sonuçlarını bulamadık 2000 yılı verileri ile köyün nüfusu 499dur. Buna rağmen köyümüz, nüfus sayısı bakımından ilk sıralarda gelmektedir.
Nüfusun Eğitim durumuna baktığımızda köyün tarım arazilerinin verimsiz olması nedeniyle eğitime önem verdiği görülür Örneğin 1980-90 lı yıllarda Orhaneli ye okumaya gidenler her yıl artmaktaydı. Ancak son yıllarda Bursa ya göçle birlikte Bursa da okuyanların sayısı fazladır. Köyümüzde Öğretmen, Mühendis,İmam vb gibi birçok alanda görev yapanlar vardır.
YERLEŞME
Köyde yerleşme topludur. Evler genelde iki katlı alt kat hayvanlara ahır olarak kullanılırken üst katta ev kullanılır. Genelde üç oda salon şeklindedir. Tuvalet evin dışında çıkıntı şeklindeki yerde bulunur. Mutfak kiler birlikte olmakla beraber yemekler evde pişirilmektedir. Eski evler genelde taş bina halindedir. Üzerinde çatılar bulunmakta ve üzeri kiremitle örtülüdür.
Kerpiç binalara rastlanmaz. Son yıllarda betonarme binalar hızlı bir şekilde artmaktadır. Evlerde ocak bulunur. Eski evlerin bir özelliğinden bahsedecek olursak; Evde odaya girerken kapıyı açtıktan sonra önde hol bulunur. Hol 1m² çapındadır. Bir tane daha kapıdan sonra içeri girilir. Evde yüklük denilen yerde yatak ve yorganlar bulunur Banyo da genellikle odanın içerisindedir ancak yeni yapılan binalarda mutfak banyo ayrı olarak yapılmaktadır.
SOSYAL DURUM
Köyde tarım - hayvancılık bşta olmak üzere sepetçilik gibi çeşitli iş kolları başlıca geçim kaynağıdır.
Köyde yaşayanların % 95 i geçimini çiftçilikle sağlamaktadır. Son yıllarda çilek üretimi önem kazanınca yıllık yaklaşık olarak 500 ton civarında çilek satılmaktadır.
.
Köyde genelde kuru tarım yapılmaktadır. Su kaynaklarının yetersiz olması köyde baraj yapılmasını gündeme getirmiş hata bu konuda çalışmalar yapılmıştır Ancak yapılan çalışmalar çok yavaş ilerlemektedir.
Osmanlar mahallesi nin görünüşü
Köyümüzde halkın çoğu geçimini hayvancılık yaparak temin etmekteyken ; Orman Teşkilatı bazı alanları tel örgü içine aldığından hayvancılık da yok denecek kadar azalmış, geçimlerini çok zor şartlar altında idame ettirmek durumunda kalmışlardır. Toprak verimi genelde çok düşük düzeyde olup arazi engebelidir.
Köyde çilek ile birlikte domates biber fasulye, gibi sebzeler, erik,elma, gibi meyveler, patates, soğan gibi yumrulu bitkiler ile buğday ekilir.
Köyümüzün yol. su, kanalizasyon sorunları olduğu gibi Sorunların zamanla aşılacağı beklenilmektedir.
